salam dan selamat menyambut hari raya aidiladha pada semua
cerita kali ni tentang kampung abah kat kuala kurau, perak...
angin yang sepoi2 bahasa kat kampung abah menimbulkan rasa ketenangan, terimbau balik kenangan lama waktu kecik2 dulu pasal balik kampung (asal mula je balik kampung mesti takut nak jalan atas titi yg ketinggiannya hampir 3-5 meter bila air surut, jalan pun lambat2 dan penuh hati2 tapi bila dah lama sikit dok kat kampung tu siap boleh men lari2 lagi atas titi tu...best sangat2)...
angin yang sepoi2 bahasa kat kampung abah menimbulkan rasa ketenangan, terimbau balik kenangan lama waktu kecik2 dulu pasal balik kampung (asal mula je balik kampung mesti takut nak jalan atas titi yg ketinggiannya hampir 3-5 meter bila air surut, jalan pun lambat2 dan penuh hati2 tapi bila dah lama sikit dok kat kampung tu siap boleh men lari2 lagi atas titi tu...best sangat2)...
Bila diingatkan balik, rupa2nya dah bertahun lama saya xbalik ke kampung kuala kurau...hampir 10 tahun rasanya...last pun waktu arwah tokwan meninggal...itulah yang terakhir...baru semalam saya ada kesempatan lawat sana kejap...suasana dah agak berubah...titi pun dah xda...yang ada cuma jalan tar je...tapi ada jugak suasana yang masih macam dulu...cuma feel kurang sikit... :)
 |
| rumah arwah tok |
 |
| pemandangan waktu air surut |
 |
| pangkin depan rumah |
ni je gambar yang masih sama dengan suasana 10 tahun lepas sempat saya ambil...yang lain semuanya dah agak berubah...
* ada x benda yang xpernah berubah ye???...hurm...
ada..em, kasih sayang parents kat kita. kan?:) kita buat la apa pun, diorang tetap sayang kat kita...kita ni je kadang-kadang lupa yang diorang sayang kat kita..huhuuu..
ReplyDeleteiye...btol2,kasih sayang diorang memang xpernah berubah...jadi hargailah mereka :)
ReplyDelete